بسم الله الرحمن الرحیم
در این بیانیه قصد داریم که بگوییم آقای رئیس جمهور به کجا میروید؟چه اندیشه ایی را دنبال میکنید؟ اینجانب یک انقلابی به عنوان کسی که به شما رای نداده سوالی دارم :
چرا وقتی رهبری نظری میدهد سریع بیانیه و لبیک میگویید ولی هنگامی که خود در مراسمات شرکت میکنید و صحبتهای با تفاوت 180 درجه ای میزنید.
یکی از نمونه های بارز این صحبت ها که میتوان به او اشاره کنیم در همین مراسم روز گذشته شما در جمع کارگران بود.
ماجرای پرونده کرسنت که یکی از بزرگترین فسادهای اقتصادی در طول تاریخ کشور است با بایکوت و سکوت کامل خبری رسانه های اصلاح طلب مواجه شده است.
«تعبیر خاور دور، خاور نزدیک، خاور میانه درست نیست. دور از کجا؟ از اروپا. نزدیک به کجا؟ به اروپا. یعنی مرکز دنیا اروپاست؛ هر جائی که از اروپا دورتر است، اسمش خاور دور است؛ هر جا نزدیکتر است، خاور نزدیک است؛ هر جا وسط است، خاورمیانه است! این تعریفی است که خود اروپائیها کردند؛ نه، ما این را قبول نداریم. آسیا یک قارهای است؛ شرقی دارد، غربی دارد، وسطی دارد؛ ما در غرب آسیا قرار داریم. بنابراین منطقهی ما اسمش منطقهی غرب آسیاست، نه منطقهی خاورمیانه.» (سخنان رهبر انقلاب؛ ۱۳۹۱/۰۵/۲۲) یادداشت زیر از دکتر ابراهیم متقی، استاد روابط بینالملل و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران به بررسی چرایی این موضوع پرداخته است.